Μετάβαση στο περιεχόμενο

Aναθεώρηση του Συντάγματος και εξυγίανση του πολιτικού συστήματος

FacebookTwitterEmailPrintFriendly

dimas_x

Πριν από 39 χρόνια δημοσιευόταν στην εφημερίδα της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας ο νέος καταστατικός χάρτης της χώρας, το Σύνταγμα του 1975. Παρά τις τρεις αναθεωρήσεις που ακολούθησαν (1986, 2001, 2008) το Σύνταγμα του 1975 κατοχύρωσε το πολίτευμα που ισχύει μέχρι σήμερα και προστάτευσε καθολικά τις ελευθερίες και τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα των πολιτών. Παράλληλα όμως εξασφάλιζε στη χώρα κοινοβουλευτική σταθερότητα και ομαλή πολιτική ζωή.

Σήμερα, η χώρα μας αποτελεί αναμφισβήτητα μια εμπεδωμένη δημοκρατία. Όμως, όπως κάθε κράτος που εξελίσσεται και προσαρμόζεται ανάλογα με τις συνθήκες στο εξωτερικό και το εσωτερικό του, έτσι και η Ελλάδα, με τις καλές ή με τις δύσκολες περιόδους που διέρχεται, οφείλει να προσαρμόζεται και να εξελίσσεται. Οφείλει να ανανεώνει δηλαδή το κοινωνικό συμβόλαιο με τους πολίτες ώστε από την μία πλευρά να ενισχύεται η μεταξύ τους σχέση εμπιστοσύνης και από την άλλη οι πολίτες να αισθάνονται πως οι ίδιοι και οι οικογένειες τους ζουν, δημιουργούν, αναπτύσσονται και ενεργούν σε ένα κράτος δικαίου. Σε ένα περιβάλλον που προστατεύει τους ίδιους και το πολίτευμα επαρκώς αποτρέποντας οποιαδήποτε σκιά, οποιαδήποτε ρωγμή πιθανόν δημιουργείται.

Η χρονική στιγμή επιβάλλει την επικαιροποίηση και ενίσχυση του κοινωνικού αυτού συμβολαίου. Η κρίση των τελευταίων ετών αποκάλυψε πως δεν αρκούν μόνο οι αλλαγές στη δημόσια διοίκηση και οι σε κάθε περίπτωση επιβεβλημένες μεταρρυθμίσεις που προωθούνται. Οφείλουμε να προχωρήσουμε και σε εκείνες τις μεγάλες αλλαγές που θα επιτρέψουν την εξυγίανση του πολιτικού συστήματος της χώρας. Σε εκείνες τις τομές που θα ενισχύσουν την εμπιστοσύνη των πολιτών προς το κράτος. Αλλαγές σε ζητήματα όπως η άρση της βουλευτικής ασυλίας, η κατάργηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών, η κατοχύρωση της αξιοκρατίας στο δημόσιο τομέα, ένα νέο και αναλογικότερο εκλογικό σύστημα, η λειτουργία μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων και η αλλαγή στον τρόπο εκλογής και στις αρμοδιότητες του Προέδρου της Δημοκρατίας αποδεικνύονται στη πράξη επιβεβλημένες ή ακόμη σε ορισμένες περιπτώσεις και αυτονόητες.

Ειδικά όσον αφορά το τελευταίο ζήτημα, η συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος και στη συγκεκριμένη περίπτωση του Άρθρου 32 παρ. 4 ώστε να αποσυνδεθεί η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από τη διάλυση της Βουλής και την προκήρυξη εθνικών εκλογών πρέπει να ανοίξει άμεσα. Η πρόβλεψη του νομοθέτη για τη συγκεκριμένη διάταξη είναι η αυξημένη πολιτική συναίνεση στο πρόσωπο του Προέδρου της Δημοκρατίας και όχι η δημιουργία ευκαιρίας για πρόωρες εκλογές. Πιστεύω πως οι συνθήκες είναι ευνοϊκές στον πολιτικό μας κόσμο ώστε αυτά τα δύο επιτέλους να διαχωριστούν οριστικά και να πάψουν να συγχέονται. Άλλωστε μια αναθεώρηση της συγκεκριμένης διάταξης από την παρούσα Βουλή δεν μπορεί παρά να εφαρμοσθεί από την μεθεπόμενη εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, μια και η διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος απαιτεί την υπερψήφιση των αναθεωρητέων άρθρων από δύο Βουλές.

Τα τελευταία δύο χρόνια εκφράζομαι υπέρ της άμεσης έναρξης των διαδικασιών αναθεώρησης του Συντάγματος η οποία και θα πρέπει να αποτελεί κορυφαία προτεραιότητα της παρούσας Βουλής. Και σε αυτή τη διαδικασία η ευρύτερη δυνατή συναίνεση από όλους τους πολιτικούς χώρους, από όλους τους βουλευτές είναι αναγκαία όχι όμως και προαπαιτούμενη. Άλλωστε η ιστορία αποδεικνύει πως οι μεγάλες αποφάσεις σε κρίσιμες ή μεταβατικές περιόδους δεν είναι ομόφωνες ασχέτως αν μετά λίγο πολύ σχεδόν όλοι τις υιοθετούν. Το Σύνταγμα του 1975 ψηφίστηκε τελικώς μόνο από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Σταδιακά όμως και κατά την εφαρμογή του συγκέντρωσε την αποδοχή σχεδόν του συνόλου των πολιτικών δυνάμεων της χώρας μας.