Μετάβαση στο περιεχόμενο

ΑΡΘΡΟ | Πολιτική Τσίπρα: Μικρότερο εισόδημα, περισσότεροι φόροι

FacebookTwitterEmailPrintFriendly

Χρίστος Δήμας«Οι Έλληνες έχουν μειωμένο εισόδημα αλλά πληρώνουν περισσότερους φόρους». Αυτό αποτυπώνουν τα στοιχεία του Υπουργείου Οικονομικών για τις περσινές φορολογικές δηλώσεις, την ώρα που οι ληξιπρόθεσμες οφειλές ιδιωτών προς το Δημόσιο αποτελούν σήμερα το 53% του ΑΕΠ.

Τόσες πολλές αλήθειες, σε τόσα λίγα νούμερα, δύσκολα βρίσκει κανείς. Το άσχημο όμως είναι πως δε χρειάζονται πια «αριθμοί», ώστε να αντιληφθούμε το μέγεθος της τραγωδίας που έχει προκαλέσει αυτή η Κυβέρνηση. Ούτε χρειάζονται οικονομικά μοντέλα για να υπολογιστεί πως ο μέσος πολίτης ξοδεύει 40 ευρώ την εβδομάδα λιγότερα στο σούπερ μάρκετ, όπως υπογραμμίζει η ΕΛΣΤΑΤ. Το ζει καθένας μας στην καθημερινότητα του. Άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο έντονα.

Και μέσα σ’ αυτή την πραγματικότητα, διαπραγματεύονται το κλείσιμο της β’ αξιολόγησης, η οποία θα έπρεπε να έχει κλείσει πριν 12 μήνες. Στο μεταξύ, η χώρα είναι εγκλωβισμένη στην ύφεση, τα φορολογικά έσοδα συρρικνώνονται, το κράτος έχει γίνει ο χειρότερος κακοπληρωτής και επιπλέον: Ένας στους δύο χρωστά στην Εφορία, η κατανάλωση υποχωρεί συνεχώς, οι επενδύσεις και το πραγματικό εισόδημα μειώνονται, οι επιχειρήσεις που κλείνουν είναι περισσότερες από όσες ανοίγουν και η λιτότητα επεκτείνεται με φοροεισπρακτικά μέτρα και μετά το 2018. Οι πολίτες, μπορεί να μην κατανοούν απόλυτα τους οικονομικούς όρους που κατακλύζουν καθημερινά τα δελτία ειδήσεων, όμως μπορούν να καταλάβουν πια, πως όσο μια αξιολόγηση δεν κλείνει, τόσο η αβεβαιότητα διευρύνεται.

Την ίδια στιγμή, οι μεταρρυθμίσεις και οι ιδιωτικοποιήσεις βαλτώνουν. Το «Ελληνικό» που θα μπορούσε να δημιουργήσει άμεσα 10.000 νέες δουλειές καθυστερεί.  Οι ιδεοληψίες που διακατέχουν την Κυβέρνηση λειτουργούν ως ανάχωμα σε μια σειρά από ευκαιρίες που χάνονται, ενώ η ανικανότητα τους να απορροφήσουν πόρους και να κάνουν έναν επαρκή προγραμματισμό για τους ήδη εξασφαλισμένους πόρους του ΕΣΠΑ 2014-2020 έχει ως αποτέλεσμα κεφάλαια -που έχει απόλυτη ανάγκη η οικονομία μας- να παραμένουν αναξιοποίητα.

Τα στοιχεία αποδεικνύουν ότι τρία χρόνια μετά την εκλογή Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχουν αποτύχει να πιάσουν τους στόχους απορρόφησης των κοινοτικών κονδυλίων. Και θα μιλήσω συγκεκριμένα: Στην Εισηγητική Έκθεση του Προϋπολογισμού του 2017 ανέφεραν ως ετήσιο στόχο απορρόφησης τα 2,28 δισ. ευρώ και τελικά απορρόφησαν πόρους ύψους 1,61 δισ. ευρώ, ενώ αντίστοιχα χάθηκε ο στόχος και στο μεγαλύτερο επιχειρησιακό πρόγραμμα «Ανταγωνιστικότητα, Επιχειρηματικότητα, Καινοτομία» (ΕΠΑνΕΚ), το οποίο θα μπορούσε να δημιουργήσει σημαντικό αριθμό θέσεων εργασίας.

Παρ’ όλα αυτά, η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ από την πρώτη στιγμή επιμένει σε μια στρατηγική καθυστέρησης, που στο τέλος εξελίσσεται σε άτακτη υποχώρηση, η οποία όμως κοστίζει εντωμεταξύ σημαντικά. Κοστίζει χρόνο, χρήμα και νέες επιβαρύνσεις για τα μεσαία στρώματα, που έχουν αποδειχθεί σε εύκολο θύμα, ιδιαίτερα μέσα από την αύξηση των έμμεσων φόρων. Είναι προφανές πως μας οδηγούν σε ένα νέο Μνημόνιο, στο οποίο όμως δε θα περιλαμβάνεται επιπλέον χρηματοδότηση. Αυτό πρακτικά θα καταστήσει την έξοδο στις αγορές μονόδρομο, αλλά εάν το οικονομικό κλίμα δεν έχει αντιστραφεί εντυπωσιακά, είναι σχεδόν αδύνατο η Ελλάδα να μπορέσει να δανειστεί, κάτι που θα οδηγήσει σε ένα νέο «καλοκαίρι του 2015», με απρόβλεπτες συνέπειες. Είναι στην πραγματικότητα η πρώτη φορά που μια ελληνική κυβέρνηση λαμβάνει μέτρα πέραν του κοινοβουλευτικού της βίου, χωρίς να έχει εξασφαλίσει ούτε ένα ευρώ χρηματοδότησης για να τονώσει τη ρευστότητα της χώρας

Η μόνη λύση για να αλλάξει η χώρα τροχιά και να υπάρξει ξανά αισιοδοξία, είναι μια πολιτική αλλαγή. Μια αντιστροφή των πολιτικών λιτότητας και ένα διαφορετικό μείγμα πολιτικής, που θα περιέχει λιγότερους φόρους και περισσότερες μειώσεις δαπανών. Η πραγματική αγορά δεν αντέχει αλλά βάρη και όσο το συντομότερα το αντιληφθούν, τόσο περισσότερα θα μπορέσουμε να περισώσουμε.

* Άρθρο μου στο newpost.gr