13.11.2014 – Στην εκπομπή «τί τρέχει;» με τους δημοσιογράφους Άρη Ραβανό και Μπάμπη Παπαπαναγιώτου.
Για τον ΕΝΦΙΑ και τη ρύθμιση των 100 δόσεων:
Αναμφίβολα έχει πολύ μεγάλο πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση, αλλά μπορεί μεν να εξαιρούνται οι δόσεις του ΕΝΦΙΑ με την τροπολογία, ωστόσο δεν αλλάζει τη σημασία της ρύθμισης των ληξιπρόθεσμων οφειλών. Χιλιάδες συμπολίτες μας και επιχειρήσεις την περίμεναν και φέρνει ανακούφιση. Είναι, όμως, μια αστοχία από την πλευρά του ΥΠΟΙΚ, διότι όταν ανακοινώνεις πριν από μερικές μέρες μια τροπολογία και κάνεις τροποποίηση της τροπολογίας, προφανώς έχει γίνει κάποια αστοχία.
Για τη συνταγματική αναθεώρηση:
Προφανώς, αν μπορεί να τελειώσει το πρώτο βήμα της αναθεώρησης από αυτή τη Βουλή μέχρι το Φεβρουάριο, είναι απίθανο. Ορίζοντας της κυβέρνησης και της Βουλής αυτής, όμως, είναι τετραετής και είναι σωστό να ξεκινήσει αυτή η διαδικασία όσο το δυνατόν ταχύτερα, μέχρι το Φεβρουάριο, ώστε ει δυνατόν μέσα στο καλοκαίρι να μπορέσουμε να έχουμε την ολοκλήρωση της πρώτης φάσης. Δεν πιστεύω σε μια ριζική αναθεώρηση του Συντάγματος, αλλά σε στοχευμένες παρεμβάσεις. Π.χ. είμαι βέβαιος ότι θα υπάρχει μια μεγάλη πλειοψηφία για την αναθεώρηση του άρθρου 16 για να λειτουργούν και μη κρατικά και μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια. Μετά, το άρθρο 32 για τη διαδικασία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, που έχει στόχο την αυξημένη συναίνεση στο πρόσωπο του ΠτΔ. Στην πραγματικότητα, τα τελευταία χρόνια, αυτό είναι ένα συνταγματικό παραθυράκι, ώστε η εκάστοτε αντιπολίτευση να προκαλέσει εκλογές. Πρέπει να γίνει αποσύνδεση εκλογής ΠτΔ με τη διάλυση του Κοινοβουλίου και τη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών, αλλά το να προχωρήσουμε σε απευθείας εκλογή από τους πολίτες είναι κάτι που πρέπει να συνοδευτεί με αυξημένες αρμοδιότητες στο πρόσωπο του ΠτΔ και ενδεχομένως με αλλαγή πολιτεύματος. Άρα, είναι μια ριζική αλλαγή, στην οποία δεν είμαι σίγουρος ότι θα έπρεπε να προχωρήσουμε.
Έχουμε, όμως, και άλλες δύο διατάξεις που για μένα θα έπρεπε να αναθεωρηθούν. Η πρώτη έχει να κάνει με τη βουλευτική ασυλία, η οποία θα πρέπει να καταργηθεί για αδικήματα που δεν έχουν σχέση με την κοινοβουλευτική δραστηριότητα ενός βουλευτή και αυτό είναι άκαιρο και αναχρονιστικό και πρέπει να αλλάξει. Το δεύτερο είναι το άρθρο 86, ο νόμος περί ευθύνης υπουργών. Η άποψή μου είναι ότι οι αποφάσεις των υπουργών πρέπει να ελέγχονται και δικαστικά και μετά από πολλά χρόνια, αν χρειαστεί (και να μην υπάρχει παραγραφή σύντομη). Και ο εκλογικός νόμος θα πρέπει να συμπεριληφθεί στο Σύνταγμα και να υπάρχει πρόβλεψη να είναι πιο αναλογικός και πιο αντιπροσωπευτικός από τον σημερινό.